Nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) to jeden z najcięższych stanów klinicznych w medycynie, wymagający natychmiastowej interwencji w celu przywrócenia skutecznej perfuzji narządowej. Roczna częstość występowania pozaszpitalnego NZK (OHCA, ang. out-of-hospital cardiac arrest) w Polsce wynosi około 170 przypadków na 100 000 mieszkańców, co przekłada się na tysiące przypadków rocznie. W Europie tylko 8% pacjentów z OHCA przeżywa do momentu wypisu ze szpitala. Wewnątrzszpitalne zatrzymanie krążenia (IHCA, ang. in-hospital cardiac arrest) jest nieco rzadsze, ale wiąże się z wyższą przeżywalnością, osiągającą 17-25%, dzięki szybszemu rozpoznaniu i dostępowi do zaawansowanych interwencji. Tak niska przeżywalność w przypadkach OHCA oraz ograniczona skuteczność standardowej resuscytacji wskazują na konieczność wprowadzenia bardziej zaawansowanych strategii terapeutycznych, takich jak krążenie pozaustrojowe w konfiguracji żylno-tętniczej (VA-ECMO) w ramach ECPR (ang. extracorporeal cardiopulmonary resuscitation).
Dostęp tylko dla zalogowanych użytkowników.
Ekspercie! Zaloguj się lub załóż konto i ciesz się dostępem do wszystkich artykułów.
